
Podstawowe dokumenty do prowadzenia księgowości w Polsce
Współczesne rozumienie dokumentu księgowego to pisemne świadectwo dokonanej operacji gospodarczej lub dokument uprawniający do jej dokonania, nadający moc prawną danym księgowym. Te akty normatywne ustalają obowiązkowy dla wszystkich organizacji w Polsce sposób sporządzania dokumentów księgowych oraz metody poprawiania popełnionych błędów.
Zasady prowadzenia księgowości w Polsce są regulowane przede wszystkim przez Ustawę o rachunkowości (Ustawa o rachunkowości). Ustawa ta określa podstawowe zasady i reguły, a także ustala wymagania dotyczące prowadzenia księgowości dla różnych typów przedsiębiorstw.
Co jest uważane za dokument księgowy w Polsce?
Za dokumenty księgowe uważa się:
- Dokumenty pierwotne (pierwotne dokumenty księgowe)
- Rejestry księgowe
Przez obieg dokumentów rozumie się przepływ dokumentów księgowych w organizacji od momentu ich sporządzenia do zakończenia ich realizacji (w szczególności wykorzystania do sporządzenia sprawozdania finansowego, archiwizacji).
Lista dokumentów pierwotnych w księgowości:
- Umowa
- Faktura
- Zlecenie przelewu
- Nakładnica towarowa, transportowa, towarowo-transportowa
- Uniwersalny dokument przekazowy
- Paragon fiskalny lub towarowy
- Blankiet ścisłego zarachowania
- Protokół wykonanych prac
- Lista płac
- Protokoły przekazania, likwidacji środków trwałych
- Dokumenty kasowe: wpłaty i wypłaty
- Raport zaliczkowy
- Nota księgowa.
Forma dokumentów pierwotnych jest określana przez firmę samodzielnie. Wyjątkiem są formularze dokumentów, które w przypadkach określonych prawem są zatwierdzane przez uprawnione organy państwowe Polski. Informacje o stosowanych formularzach i lista dokumentów są określane przez firmę w polityce rachunkowości.
Okres przechowywania dokumentacji księgowej w Polsce
Okres przechowywania dokumentacji księgowej w Polsce zależy od rodzaju dokumentu i jest regulowany przez ustawę o rachunkowości (ustawa o rachunkowości). Nie ma jednego uniwersalnego terminu. Ogólnie rzecz biorąc, minimalny okres przechowywania wynosi 5 lat, ale dla niektórych dokumentów może być znacznie dłuższy. Główne okresy przechowywania:
- 5 lat – większość dokumentów związanych z bieżącą działalnością. Obejmuje to na przykład faktury, nakładnice, wyciągi bankowe.
- 10 lat – dokumenty związane z zobowiązaniami podatkowymi (np. deklaracje). Dokładny okres może zależeć od konkretnego rodzaju podatku.
- Do 50 lat – dokumenty potwierdzające prawo własności do aktywów (np. dokumenty dotyczące nabycia nieruchomości).
WAŻNE! To tylko uogólnione terminy. Konkretny okres przechowywania dla każdego dokumentu jest określany przez polskie prawo i należy go sprawdzać w zależności od konkretnego przypadku. Zaleca się skonsultowanie z specjalistą ds. księgowości w Polsce lub zapoznanie się z aktualnymi przepisami prawa. Nieprzestrzeganie terminów przechowywania dokumentacji księgowej może skutkować karami.
Jakie dokumenty firma powinna dostarczyć księgowemu?
Na początkowym etapie współpracy firma powinna przedstawić księgowemu następujące dokumenty:
- Dokumenty założycielskie
- Dane dotyczące rejestracji w urzędzie skarbowym
- Dokumentację księgową
- Sprawozdania podatkowe
- Dokumenty dotyczące zadłużenia wobec budżetu.
Prowadzenie księgowości odbywa się na podstawie odpowiednich dokumentów pierwotnych. Powinny one zostać dostarczone księgowemu również na początkowym etapie współpracy. W dalszej kolejności dokumentacja księgowa jest przekazywana wykonawcy w sposób określony w umowie dwustronnej.
Praca z dokumentacją pierwotną może być zorganizowana w inny sposób. Zakłada ona całkowite przekazanie funkcji prowadzenia księgowości. Oznacza to, że księgowy przejmuje zarówno tworzenie dokumentów pierwotnych, jak i ich przyjmowanie do ewidencji. Format współpracy z dokumentacją księgową jest omawiany na etapie negocjacji dotyczących potencjalnej współpracy i podpisywania umowy.
Jeśli masz dodatkowe pytania, napisz do nas na adres office@progressholding.pl.